เทคโนโลยีการศึกษากับครูไทยในศตวรรษที่21

🍄เทคโนโลยีการศึกษากับครูไทยในศตวรรษที่21🍄

 

 

โลกมีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา สังคมโลกกลายเป็นสังคมการเรียนรู้ องค์กรทางการศึกษาจึงต้องปรับตัวให้เป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ โดยตระหนักว่าคุณภาพการศึกษาขึ้นอยู่กับคุณภาพครูเป็นหลัก จากแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม มีนโยบายแนวทางที่มีคนเป็นศูนย์กลาง เพื่อให้เกิดการพัฒนาที่ยั่งยืนทั้งภายในและภายนอก นอกจากนี้ยังมีนโยบายส่งเสริมการศึกษาให้มีความสอดคล้องกับความต้องการของผู้เรียน และสร้างสังคมที่มีคุณภาพอันก่อให้เกิดการเรียนรู้ตลอดชีวิต ดังนั้นครูและบุคลากรทางการศึกษาจึงเป็นบุคคลที่มีความสำคัญทางตรงและทางอ้อมที่จะถ่ายทอดความรู้ รวมทั้งพัฒนาศิษย์ให้มีคุณภาพและประสิทธิภาพ ทั้ง 4 ด้าน คือ 1.ด้านความรู้ความคิด 2.ด้านความรู้สึก อารมณ์ 3.ด้านทักษะปฏิบัติหรือทักษะพิสัย 4.ทักษะการจัดการหรือทักษะกระบวนการ แนวโน้มการศึกษานานาชาติมุ่งเน้นทักษะความสามารถ ทักษะพื้นฐานในการดำรงชีวิต การอ่าน การเขียน การคำนวณ ซึ่งเป็นทักษะที่องค์กรให้ความสำคัญ วงการศึกษาไทยมองว่าครูคือกุญแจสำคัญในการแก้ปัญหาการศึกษา แต่ปัจจุบันครูต้องเจอกับคำถามหลายด้านทั้ง คุณภาพที่มาเรียนวิชาชีพครู สถาบันที่ไม่ได้ผลิตครูโดยเฉพาะ การพัฒนาครูที่ไม่สอดคล้องกับปัจจุบัน เช่น ลักษณะบุคคลในอนาคตที่ประเทศต้องการเป็นอย่างไร ครูต้องจัดการเรียนการสอนอย่างไร ดังนั้นจึงต้องมีการจัดการเรียนรู้โดยมุ่งเน้นการให้ครูสามารถออกแบบการเรียนรู้เพื่อไปพัฒนาผู้เรียนได้ นอกจากนี้  ความตระหนักความมุ่งมั่นให้นักเรียนมีทักษะ และการเรียนรู้ โดยปรับเปลี่ยนวิธีการสอนให้เกิดการสร้างองค์ความรู้จากข้างใน และส่งเสริมให้นักเรียนมีความรู้และทักษะที่ไม่แพ้กัน เพราะถ้าครูขาดการพัฒนาก็จะช่วยนักเรียนได้ไม่เต็มที่ 

ดังนั้นการพัฒนาครูในประเทศไทยจะต้องมุ่งเน้นการพัฒนาครูเป็นสำคัญเพื่อให้ครูในยุคใหม่ที่ความรู้ความสามารถไปสอนให้แก่นักเรียนในอนาคตต่อไป สภาพปัจจุบันด้านเทคโนโลยีและการศึกษา ในยุคศตวรรษที่ 21 กระบวนการเรียนการสอนที่มีการเปลี่ยนแปลง เพราะนักเรียนใช้เทคโนโลยีที่ทันสมัย และสามารถเข้าถึงได้ง่าย นอกจากนี้ยังมีปัญหาเรื่องจำนวนนักเรียนที่เยอะขึ้นจนทำให้ประสิทธิภาพในการสอนลดลง สื่อที่แสดงมีขนาดใหญ่ไม่เพียงพอต่อเด็กหลังห้อง และนักเรียนมีการนำคอมพิวเตอร์มาเรียนในห้องเรียนจึงทำให้สื่อการสอนมีความสำคัญน้อยลง และนักเรียนจะซักถามในขณะที่ครูกำลังสอน จึงทำให้ครูต้องปรับตัวและทันต่อเทคโนโลยีอยู่ตลอดเวลา รู้จักนำเทคโนโลยีมาปรับใช้ในการเรียนการสอนเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการสอน เช่น การสืบค้นเนื้อหาในการสอน การพัฒนาสื่อการสอนเป็นต้น ปัจจุบันกระทรวงศึกษาธิการมีแนวทางการพัฒนาระบบ ICT ดังนี้ 1.การจัดหาระบบคอมพิวเตอร์และอุปกรณ์เพื่อการเรียนการสอนของสถานศึกษา 2.การพัฒนาโครงข่ายโทรคมนาคมเพื่อการศึกษาขั้นพื้นฐาน 3.การพัฒนาสื่ออิเล็กทรอนิกส์ในรูปแบบสื่อออนไลน์ผ่านเว็บไซด์ E-book หรือ Application ต่างๆ ครูไทยในอนาคต 

 

 

  

เมื่อสังคมโลกเปลี่ยนไป ไม่ได้เรียนเพียงแค่ในห้องอย่างเดียว แต่ยังหาความรู้จากภายนอกอีก โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากอินเทอร์เน็ต การเรียนรู้ของนักเรียนแต่ละคนมีความต่างกันเพราะนักเรียนสามารถเข้าถึงเนื้อหาของแต่ละบุคคลได้ อยู่ที่ว่าใครจะมีความกระตือรือร้นในการค้นหามากกว่ากัน เพราะเช่นนี้ครูจึงต้องศึกษาความรู้เดิมของนักเรียนและแก้ไขไม่สอนในสิ่งที่ไม่ดีให้ติดตัวเขาไป ซึ่งการศึกษาความรู้เดิมเป็นแนวทางของการจัดการเรียนการสอน ซึ่งไม่ว่ายุคสมัยใดการออกแบบการสอนจึงเป็นสิ่งสำคัญที่ครูต้องปฏิบัติ เพียงแต่ต้องปรับบริบทที่เปลี่ยนแปลงไปตามสมัย การออกแบบการสอนในศตวรรษที่ 21 ต้องออกแบบให้นักเรียนได้เป็นผู้สร้างความรู้ด้วยตัวเองมากกว่าการรับความรู้จากครู โดยออกแบบให้นักเรียนเรียนรู้ด้วยตัวเอง วิเคราะห์ด้วยตัวเอง ตรวจสอบและสรุปได้ด้วยตัวเอง และหากต้องการให้นักเรียนจดจำความรู้ได้ดีควรจัดรูปแบบการสอนให้นักเรียนได้ลงมือปฏิบัติจริง ด้วยการสร้างสรรค์ชิ้นงานและเผยแพร่ความรู้และนวัตกรรมที่สู่สาธารณชน โดยอาศัยเทคโนโลยีเข้ามาช่วยในการสอนและปฏิบัติกิจกรรม ในการเรียนในยุคสมัยใหม่ คือ ครูเป็นผู้เรียนรู้ไปด้วย และเรียนกับครูท่านอื่นๆเพื่อร่วมกันวางแผนการสอน พูดคุย ปรึกษาแลกเปลี่ยนความรู้กัน ทักษะที่จำเป็นสำหรับครูไทย แบ่งได้ 8 ประการ คือ1.content ครูต้องมีความรู้ในเรื่องที่สอนเนอย่างดี หากไม่รู้เนื้อหาก็ยากที่นักเรียนจะเข้าใจ 2.computer integration ครูต้องมีทักษะการนำเทคโนโลยีเข้ามาใช้ในการจัดรูปแบบการสอน 3.Constructionist ครูต้องเข้าใจแนวคิดของนักเรียนที่สามารถสร้างองค์ความรู้ได้ด้วยตัวเองโดยเชื่อมความรู้เดิมกับการลงมือทำ 4.connectivity ครูต้องสามารถเชื่อมโยงกิจกรรมให้เชื่อมโยงระหว่างผู้เรียนเข้าด้วยกัน